Vredegerecht

Locatie: Langestraat 89

Het allereerste Stadhuis van Nieuwpoort situeerde zich op de hoek van de Oostendestraat en Langestraat. In de late dertiende eeuw en tijdens de eerste helft van de veertiende eeuw was het de werkplek van de schepenbank. De leden van dit bestuursorgaan spraken hier ook recht.

Naast bestuurszetel was het schepenhuis ook een echte schatkamer. Het uiterst kostbare Stadsarchief, met tal van onvervangbare stukken, werd hier zorgvuldig bewaard.

De Eerste Wereldoorlog herleidden het tot een troosteloze ruïne. Net vóór de totale verwoesting wist men het Stadsarchief in veiligheid te brengen.

Bij de wederopbouw in 1924 koos architect Jozef Viérin voor een stijlgetrouwe en vergrote reconstructie. Het classicistisch uitzicht uit 1714 stond hierbij model. Architecturaal is het pand van belang omdat in het huidig stadsbeeld weinig classicistische gebouwen bewaard bleven.

Boven de ingang stond een Madonnabeeld met kind van Pieter Braecke. In 1988 werd een kopie in de nis geplaatst. Tegen de voorgevel hangt een bronzen gedenkplaat van de Verbroedering van den opnemingsdienst der artillerie 1914-1918. Binnen verhaalt de tekst van een infopaneel hoe het rijke archief van Nieuwpoort in 1914 werd gered.

Het naoorlogse schepenhuis met aanpalende bijgebouwen werd ingericht als vredegerecht, brandweerkazerne en politiecommissariaat. In 2015 vertrok de laatste vrederechter uit Nieuwpoort. Tegenwoordig huist in een deel van het gebouw het Commissariaat Nieuwpoort van de Politiezone Westkust. Het voormalige Vredegerecht biedt ook onderdak aan de stedelijke Dienst Veiligheid, Preventie en Mobiliteit.