Eveline Denorme, Diensthoofd Cultuur
Eveline Denorme (39) woont in Oostende, samen met haar man Tim en twee dochters Cleo (5) en Hannah (2). Eveline ademt dag én nacht cultuur, zelfs in haar vrije tijd vind je haar terug in musea of woont ze theatervoorstellingen en concerten bij. Een passie die ze hoopt door te geven aan haar kinderen. Als diensthoofd Cultuur van Stad Nieuwpoort stapt ze vandaag voor één keer zélf in de schijnwerpers tijdens dit interview.
U bent diensthoofd Cultuur van onze Stad. Wat houdt uw job juist in?
Mijn job is eigenlijk heel ruim. Ik besteed heel wat tijd aan de programmatie van Centrum Ysara en de City. Er staat elk seizoen een divers aanbod aan voorstellingen op het programma voor een breed publiek, maar ook voor culturele fijnproevers en scholen. Verschillende genres komen aan bod, zoals muziek, theater, humor, film en familievoorstellingen. Ik zorg voor de opvolging van a tot z. Dat gaat van voorstellingen prospecteren, artiesten aanschrijven en contracten vastleggen tot promotie en ticketverkoop. Daarnaast ben ik ook verantwoordelijk voor de coördinatie van de dagelijkse werking van de Dienst Cultuur. Cultuur is veel meer dan enkel het podiumaanbod. De organisatie van Erfgoeddag, Open Monumentendag, Bunkerdag en de zomerse Kunstmarkten horen bijvoorbeeld ook tot ons takenpakket.
U heeft al een mooie carrière bij Stad Nieuwpoort uitgebouwd. Hoe bent u bij de Stad aan de slag gegaan?
Ik ben in 2008 gestart in een tijdelijke administratieve functie. Na zes maanden werd een vacature uitgeschreven voor cultuurfunctionaris. Ik heb deze kans meteen gegrepen. Eigenlijk kun je wel stellen dat ik ben blijven plakken in mijn eerste job.
Welke studies heeft u gevolgd om deze job uit te voeren?
Ik heb Communicatiemanagement gestudeerd. Niet echt een voor de hand liggende keuze, maar er zijn heel veel aspecten uit die studies die ik vandaag ook nog altijd kan toepassen. Hoe ziet een typische werkdag er voor jou uit? Elke dag is eigenlijk anders. Mensen veronderstellen soms dat je als cultuurmedewerker de hele dag op baan bent om activiteiten op poten te zetten. Maar eigenlijk spendeer je heel veel tijd achter je scherm om alles te plannen en te zorgen dat er een draaiboek is. Tijdens voorstellingen zorg je er uiteraard voor dat alles vlot verloopt. Ook het contact met de artiesten hoort hier bij. Tot slot ontkom ik ook niet aan het vele vergaderen over van alles en nog wat (lacht).
Wat maakt onze stad uniek?
Mensen die Nieuwpoort niet kennen, probeer ik steeds te overtuigen van de pracht en praal die hier te vinden is. Nieuwpoort is ook één van de enige steden aan zee waar je een historisch centrum kunt vinden. Het is er gezellig en charmant. Nieuwpoort heeft echt een ziel. Verder kun je hier als foodie ook echt je hart ophalen. Er is werkelijk voor ieder wat wils.
Hoe is Nieuwpoort doorheen de jaren geëvolueerd? En welke invloed had dit op vlak van cultuur in onze Stad?
Op cultureel vlak is er erg veel veranderd in de laatste 16 jaar. Vroeger was er slechts één persoon die zich bezighield met cultuur. Met de komst van Centrum Ysara en daarna ook de City is het cultureel aanbod enorm gestegen. Ook Westfront Nieuwpoort heeft een grote verandering teweeggebracht. Hier ben ik wel dankbaar voor.
Wat vindt u het leukste aan uw job?
Cultuur bij de mensen brengen. Een project zoals kunsttriënnale Beaufort24 vind ik erg waardevol. De drempel ligt immers erg laag omdat de werken gewoon in de openbare ruimte staan waar iedereen ze kan zien. Ik hou van organiseren, de variatie in mijn takenpakket en werk graag samen met ons team naar een mooi resultaat toe. Als er grotere projecten aankomen, vind ik het ook erg leuk om mee te draaien in het hele proces.
Gebeuren er soms onvoorziene zaken in uw job? Hoe gaat u hiermee om?
Er zijn constant onvoorziene zaken (lacht). Vroeger zou ik snel panikeren als er iets niet liep hoe het moest, dat is wel veranderd met ouder worden. Nu weet ik dat alles uiteindelijk wel goed komt. Er zijn altijd artiesten die plots afzeggen of een tijdslijn die wijzigt, je weet voor een stuk al dat dit erbij hoort. Zolang het publiek het niet doorheeft, is er niets gebeurd.
Welk moment in uw carrière zult u nooit meer vergeten?
Lichtfront in 2014 is een project dat me altijd is bijgebleven. Het was een herdenkingsevenement waarbij éénmalig een lange lichtslinger werd gevormd door 8.400 fakkeldragers, die opgesteld stonden tussen Nieuwpoort en Ploegsteert, over een afstand van 84 kilometer. Alle frontsteden uit de Eerste Wereldoorlog werden op die manier met elkaar verbonden. Ik was zelf coördinator voor het stukje in Nieuwpoort. Dit concept heeft een echte indruk op mij nagelaten. In mijn job maak ik ook speciale momenten mee. Neem nu de voorstellingen voor kleuters bijvoorbeeld. Zij komen bij ons een voorstelling bijwonen, voor de allereerste keer in hun jonge leven. Dat maakt zo’n indruk op hen. Je ziet ze van de ene verwondering in de andere vallen, wennen aan het donker in de zaal, genieten van de lichten etc. Dat is een heel dankbaar gegeven.
Op welke projecten blik je met plezier terug?
We hebben ooit eens een project gedaan samen met kunstenaar Rik Delrue: Flashback. ’s Nachts werden er op het Marktplein witte, turende beeldjes geplaatst. Toen de stad ’s morgens ontwaakte, waren de beeldjes overal te zien. Dit had wel een grote impact op de bevolking. Die beeldjes waren het slotstuk voor een film die Rik Delrue maakte over de geschiedenis van Nieuwpoort. Tot op vandaag zijn de witte beeldjes nog steeds erg gegeerde objecten. Naast de grote initiatieven vind ik ook de kleine projecten naar inwoners toe erg belangrijk. Zo pakten we onlangs uit met de tentoonstelling De vereniging waar je je thuis voelt, over het verenigingsleven in Nieuwpoort. Dit maakte veel los bij de bevolking, er werden heel wat herinneringen opgehaald. Je voelt dat er heel veel belangstelling is onder de inwoners om te blijven herinneren en herdenken. Ik ben dan ook trots op de verwezenlijkingen van mijn medewerkers en de vrijwilligers waarmee we werken.
Welke toffe projecten staan er op til voor 2024-2025?
Ik kan er nog niet heel veel over vertellen maar we zij n volop bezig met een project rond het vinden van troost door middel van cultuur. Ik ben er heel enthousiast over. Hier hoor je binnenkort ongetwij feld meer over.
Wat zou u graag nog bereiken in uw job?
Ik wil graag nog heel veel doen, blij ven heruitvinden en verbeteren. Graag wil ik ook meer de aandacht vestigen op het Nieuwpoortse erfgoed. Podiumkunsten, verenigingsleven en dergelij ke krij gen nu al een stukje meer aandacht, daar ben ik heel blij om. Ons erfgoed blij ft een beetje achterop hinken en daar zou ik graag verandering in brengen.
Op welke manier probeert de Dienst Cultuur de Nieuwpoortse erfgoedparels te ontsluiten?
Onze stad heeft zoveel te bieden op het vlak van erfgoed. Er zij n verborgen schatten die we moeten kunnen ontsluiten voor het publiek. Het is mij n doel om zo’n zaken veel meer in de kij ker te zetten. Denk maar aan de werken van Pieter Braecke vorig jaar of het bekende Watson-vaartuig Reddingboot 2. Er zijn heel veel Nieuwpoortse schatten die een plekje in de schijnwerpers verdienen.
Dit jaar vinden er ook niet één maar wel twee kunstmarkten plaats op het Marktplein en in de omliggende straten.
Het nieuwe podiumprogramma gaat in september van start. Wat is uw persoonlijke aanrader?
Op de planning staat ook het project rond Bommevrij. Dit prachtig pand, het enige gebouw in onze stad dat de verwoesting van de Groote Oorlog overleefde, gaan we volledig ombouwen tot kunstacademie. Er komt een polyvalente ruimte waar tentoonstellingen kunnen plaatsvinden, iets wat we op vandaag toch voor een groot stuk missen. Amateurkunst leeft echt in Nieuwpoort, met de komst van Bommevrij worden er heel wat deuren geopend om dit meer onder de aandacht te brengen. Het is een heuse cultuurzomer in Nieuwpoort.
Wat mogen we op vlak van cultuur niet missen?
Het wordt echt uitkijken naar Langs de Promenade in het weekend van 5, 6 en 7 juli 2024. De bekende wandel- en fi etsweg langs de Havengeul verandert voor de gelegenheid in een groot cultuurpodium in openlucht. Wat veel mensen niet weten, is dat het ook overwegend gratis is. Je hoeft dus maar voor een paar voorstellingen effectief tickets aan te kopen. De locatie voor dit cultuurfestival is niet zomaar gekozen, de houten wandelpromenade viert namelijk zijn 20e verjaardag. Hét moment om een groot feest te bouwen. Ik kijk persoonlijk heel erg uit naar de voorstelling Arme tante Dani van Janne Desmet. Ik heb al meerdere voorstellingen van en met haar gezien en ze stelt me nooit teleur. Ook de voorstelling Kleine Helden van Rudi Vranckx is er eentje waar ik reikhalzend naar uitkijk. Rudi vertelt over zijn ervaringen en herinneringen uit oorlogsgebieden, een reis langs oorlog, bevrijding, verzet en hoop. Het stuk is heel aangrijpend.
Op welke plek in Nieuwpoort komt u graag tot rust?
Recent is het kunstwerk at Rest van Selva Aparicio aan De Koolhofput neergezet. Dit is voor mij een absolute aanwinst voor Nieuwpoort. Op dat bankje aan het mooie werk is het voor mij echt genieten